- gün-günorta
- is. Günorta, günəşin günortaya yaxınlaşdığı vaxt (vaxtın, günün keçmək üzrə olduğunu bildirir). Dağın zirvəsində gün-günortadır; Dərənin dibini haqlayır axşam. M. Araz.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gün-günorta
Look at other dictionaries:
günorta — is. 1. Gündüz saat 12, günəşin üfüq üzərində ən yüksək nöqtəyə çatdığı vaxt. Günortadan sonra şəhərin bütün əhalisi cıdır düzünə tərəf axışmağa başladı. Ç.. 2. Həmin vaxta aid, günorta vaxtı gedən, gələn, olan. Günorta qatarı. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarsalamaq — f. Odda ütmək, pörtmək, yaxud üzdən yandırmaq. Təndirin alovu qolumu qarsaladı. – Sağ tərəfimdən keçən isti yel əlimi qarsalayır. A. Ş.. Gün günorta yerində üzümü qarsalayır. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şirin — sif. <fars.> 1. Ağızda şəkər, bal və s. kimi xoş tam verən; dadlı, ləzzətli (acı ziddi). Şirin armud. Şirin meyvə. – <Tapdıq> bir stəkan şirin çay içdi. Ə. Vəl.. Respublikamızda şirin nar, göy nar, mələkeş narı . . və sair qiymətli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nahar — is. <ər. nəhar> 1. Günorta yeməyi. Nahar etmək. – Mirzə iştahasız nahar yeyib yatmaq istədi. Ə. H.. Hədiyyə naharını təzəcə bitirmişdi ki, qapıda maşın səsləndi. M. C.. // Bu məqsədlə hazırlanmış yemək, xörək. Nahar hazırlamaq. – . . Qız… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüksəlmək — f. 1. Yüksəyə, yüksəklərə, yuxarı qalxmaq; ucalmaq. Bina xeyli yüksəlmişdir. – Ay xeyli yüksəlmiş, ətrafı yarımkölgəli bir surətdə aydınlatmışdı. S. H.. Günəş bu yerlərdə qalxıb atına; Yüksəlir göylərin yeddi qatına. S. V.. Günəş üfüqdən xeyli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeşt — is. məh. Səhərlə günorta arasında olan vaxt, saat 10 11 radələri. Sən çeştədək yatırsan; Pal paltarın atırsan. A. S.. Axşamdan yıxılır, çeştəcən yatır: Həftədə hanaya bir arğac atır. A. Ə.. Gün çeştə (çeşt yerinə) qalxanda (qalxınca) – çeşt vaxtı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hava — 1. is. <ər.> 1. Yer atmosferini əmələ gətirən qazların, başlıca olaraq azotla oksigenin qarışığı. Havanın təzyiqi. Şara hava doldurmaq. Təmiz havada nəfəs almaq. Rütubətli hava. 2. Yeri əhatə edən boşluq, ənginlik; fəza. Quşlar havada uçur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeşt — (Cəbrayıl, Böyük Qarakilsə, Qarakilsə, Qazax, Mingəçevir) günorta. – Gün çeşdə qalxıf (Qazax); – Laf çeşt olanda işə gə:rsən da: (Mingəçevir); – Gün çeşd yerinə qalxmışdı (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şəmsüzzüha — ə. 1) günorta günəşi, zenitdə olan günəş; 2) Qur’anda iki kiçik surənin adı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gödəlmək — f. 1. Gödək olmaq, qısalmaq. Paltarı yuduqca gödəldi. – <Rza:> Divarların kölgəsi gödələrək öz dibinə düşdüyü günorta zamanları günəş adamı ilan kimi çalırdı. M. İ.. Ağacların uzanan kölgələri getdikcə gödəlirdi. Ə. Vəl.. 2. Müddətcə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
